73 yıl... Tam 73 yıl boyunca bu ülkenin kız çocukları, voleybolun ucundan tutarak kendi hikâyelerini yazmaya çalıştı. Kimi mahallede iple kurdu sahasını, kimi okuldan çıkıp top peşine düştü, kimi küçükken televizyonda seyrettiği o büyüklerin yerinde olmak için hayal kurdu. Elden ele, jenerasyon jenerasyon büyüdük, geliştik. Ve 2025’in eylül ayında, bu ülke tarihinde ilk kez Dünya Şampiyonası finaline yükseldik. Bu bir skor haberi değil. Bu bir sonuçtan çok daha fazlası. Bu, inançla inşa edilen bir dönüşümün hikâyesi. Düşünün. 1952’den beri düzenlenen bir turnuva... Ve biz, 73 yıl sonra ilk kez, “Finaldesiniz” cümlesini üzerimize giyiyoruz. Tarihte hiç olmadığımız bir yerde, adı daha önce bizimle anılmamış bir sahnede, bu kez sadece konuk değiliz. Merkezdeyiz.
BU GALİBİYET BİR İNANCIN SONUCU
Bu takım, yalnızca rakiplerini değil, eski versiyonlarını da yendi. Yetersizlik korkusunu, “acaba yapabilir miyiz” tereddütünü, önceki turnuvalardaki yarım kalmış hikâyeleri, önyargıları yendi. Ve kendi kendine, “Biz bu hikâyenin başrolü olabiliriz” dedi. Bu bir mucize değil. Bu yıllardır atılan her adımın bir toplamı. Uzak ihtimallerin, sabrın, planın ve tekrar tekrar anlatılan bir hayalin vücut bulmuş hâli.
NE KADAR ALKIŞLASAK AZ
· Eduardo Galeano’nun dediği gibi: “İnsan, ulaşamayacağını bile bile neden ufka doğru yürür? Yürür, çünkü yürüdükçe ilerler. Ufuk hiç gelmese de, adımların anlamı oradadır.”
Bu takımı da yürümeye ikna eden buydu: Ufukta henüz adı yazmayan bir ülkeyi yazmaya başlamak. Bugün ulaşılan final, bir son değil. Bir başlangıç metni. Bugünkü final ise, yalnızca kupa için değil; bu ülkenin genç kızlarının “Biz de yapabiliriz” inancına dökülen altın harfli bir cevaptır. Rakip kim olursa olsun... Bu takım zaten kendi sınırlarını aştı. Kendine inanmanın, kolektif aklın, her dalgada yeniden ayağa kalkmanın adını koydu. Ve en önemlisi, birlikte yükselmenin ne demek olduğunu hepimize hatırlattı. O yüzden bugün Dünya şampiyonası’nda finale çıkmadık. Bugün, yıllardır kurduğumuz hayallerin üzerine gerçeği yazıyoruz. Ve evet... Hiç olmadığımız yerdeyiz. Ama ne mutlu ki, buraya aitiz. Size helal olsun takım. Ne kadar alkışlasak, ne kadar gururlansak az.
Yorumlar
Kalan Karakter: