BU KİTABI OKUYUP ANLAYAN KENDİ ÖZÜNE DÖNER

Öncelikle sizi tanımak isteriz. Suat Kuş kimdir?
Ben Balıkesir Merkezde eski Sosyal Sigortalar Devlet Hastanesi'nde; 4 Nisan 1977'de doğdum. Babam Sosyal Sigortalar Kurumunda işçi kadrosunda, annem ev hanımıydı. Garip, ilginç bir kişiliğim vardı. Fakat bu çok kişisel olduğu için ayrıntılı yazmak istemiyorum. Kısa boyluyum, cana yakın, espirili, sürekli pozitif düşünen, kararsız, çabuk sinirlenen ama çabuk sakinleşen, gezmeyi, yeni insanlarla tanışmayı seven, meraklı, her şeyi sorgulayan, açık sözlü, yalanı sevmeyen, haksızlığa tahammül edemeyen bir kişiliğim var. Çocukluğum hep şiddetli, ilgisiz, tuhaf, kendini bulamayan, sürekli üzgün, oldukça sancılı geçti. İkinci sınıfı iki, ortaokul biri iki defa okumak zorunda kaldım. İlkokul, ortaokul, lise ve üniversiteyi kendi şehrimde okudum. Bir kız kardeşim var. Hep yalnız biriydim. Çekingen, bir ara kekemelik geçirdim, geçici körlük geçirdim, gözlerimde kayma vardı. Şimdi de çocukken de gözlük takıyordum. Babamla 1998 yılında kardeşimin adını taşıyan Gonca yazı evini açtık, ben aynı zamanda 1997 yılında Belediyenin tiyatro grubunda görev aldım. Fakat ilkokul ikinci sınıfta insanları tiyatro oyuncusu olarak mutlu edebileceğimi keşfettim. Hayalim doktor olmaktı. Onun yerine şarkıcı olma hayali, dansçı olma hayali ve sonunda tiyatro oyuncusu, baterist ve son olarak da yazar oldum. Tabii ki bu süreçlerden geçerken bir çok inanılmaz olaylara, şiddete, yanlış anlamalara, hayal kırıklıklarına maruz kaldım ama hiç hayallerimden, umutlarımdan ve insanlığımdan ödün vermedim.

Yazarlık hayatınız nasıl başladı? Size öncülük eden bir isim var mı?
İlk başta dediğim gibi ilkokul iki de bir şey keşfettim. Hikâyeler üretebiliyordum. Kelimeleri değiştiriyor; faklı anlamlar yükleyebiliyor ya da çok farklı anlamlar taşıyacak kelimeler üretebiliyordum. Bunu istemsiz yapıyordum. Sayısal derslerim berbattı, sosyal derslerim de öyle ama üretebileceğim derslerim iyiydi. Yıllar geçti, büyüdüm. 2002 yıllarına geldiğimiz zamanda beni yazar olmam konusunda teşvik eden, bana bir nevi öncülük eden İbrahim adında soy ismi ben de kalsın, bu dostum ile 2000 öncesi tanışıyorduk. Bir ara 2002 yılana geldiğimiz zaman benim için inanılmaz bir yol ve macera başlamak üzereydi. İkinci sorunuza istinaden.

Yazarken nelerden etkilenirsiniz?
Aslında en kısa cevabım bu olsa gerek. Her şeyden! Beni her şey etkiler. Kendi duygusallığım, ailem, arkadaşlarım, çevremde olup bitenler, aşık olduğum kadınlar, hırslarım, öfkem, dünyada olup bitenler. Birçok davranış ve duygusal olaylar beni ağır ya da hafif de olsa etkiler.

Garip Çocuk'tan Ölümün Nefesi ve Aşk-ı Esir isimli eserinizden bahseder misiniz?
Garip Çocuk'tan Ölümün Nefesi ve Aşk-ı Esir'den bahsedersem, hayatın en güzel hâlleri, hayatın en ağır hâllerini... Bu bir deneme yazısıdır, böyle başlıyordu. Deneme türünde yazılmış bir eser, kendi hayatımdan kesitlere yer verdiğim, eski tabiri ile muhasebe ettiğim bir kitap. Samimiyeti, argosu, kaba kelimesi olan, herkesin anlayacağı fakat bir yandan da anlayamayacağı bir eser. Düşünmeye sevk eden bir eser olduğunu söylemek mümkün.

Garip Çocuk'tan Ölümün Nefesi ve Aşk-ı Esir isimli eserinizin ismi nerden geliyor?
İlk başlarda kafamda bir isim yoktu. Daha önce de bahsettiğim dostum bana bir kitap yazmamı tavsiye edince ben de ne yapacağım diye düşünmeye başladım. Bulduğum bir kaç kendi el yazımla yazdıklarımı gözden geçirmek ile başladım. Hâlâ bir isim yoktu. Eski, Sosyal Güvenlik Kurumu karşısında büromuz var. Oraya giderken, tam önümden çok güzel bir bayan geçiyordu ona baktım birkaç saniye. Sonra başımı yukarıya kaldırdım Allah'ım, beni duyuyorsun biliyorum da, senden bir tane sadece bir tane istiyorum. Hayır! Anlamıyorum arkadaş fazla bir şey mi istiyorum? Sen herkese ver ya ben insan değil miyim? Arkadaş ben böyle hep aşka esir mi olacağım dedim durdum. Kitabın adı her yerde arattıktan sonra Aşk-ı Esir oldu. Sonra insanların saçma sapan eleştirileri beni çileden çıkardı. Garip Çocuk diye bir şiirim vardı. Kitabın başına onu koydum. Daha sonra kitabın adı Garip Çocuk'tan Ölümün Nefesi ve Aşk-ı Esir oldu.

Garip Çocuk'tan Ölümün Nefesi ve Aşk-ı Esir isimli kitabınızı okur gözüyle yorumlar mısınız?
Okuyucu gözüyle yorumlarsak kafaları karışacak, hiç bir şey anlamayacaklar. Kendini anlatmış, babasına kızmış, bir şeylere çok kızmış, öfkesini kusmuş, insanları iyi gözlemlemiş gibi yorumlarda bulunacaklar. Ama çoğunlukla anlamakta zorluk çekecekler. Dikkatli okumaları gerekecek. Benim her zaman dediğim gibi bu eserin ne başı var ne de sonu! Başından sonuna kadar atlamadan okumaları gerekiyor. Çünkü deneme olduğu için içinde kısa hikâyelerim, kompozisyonlarım, eleştirilerim, şiirlerim, iki uzun hikâyem ve düşüncelerim var.

Garip Çocuk'tan Ölümün Nefesi ve Aşk-ı Esir isimli kitabınızın vermek istediği mesaj nedir?
Bu dünyada 7 milyardan fazla insan yaşıyor. Bu 7 milyar insan tarihsel süreçte, ilk insan ırkından bu zamana kadar bir şekilde gelmiş, gelişmiş ve bazı icatlar, buluşlar yapmış. Yazmış sonra yazdıklarını yok etmiş, yapmış sonra yaptıklarını yok etmiş, düşünmüş ama aslında hiç düşünmemiş. Peki bizim yerimize başkaları mı düşünmüş bilemiyorum. Bizler için insan olmak ne kadar zor, sevmek ne kadar zor, hep sağ duyulu olmaktan bahsediyoruz ama neden empati yoksunuyuz, her şeyi biliyoruz; fakat aynı zamanda hiçbir şey bilmiyoruz. Bu kitap insan olabilmek ile ilgili, bu kitabın çok derin bir anlamı var. Editör hatası falan var ne yazık ki ama düzeltilir ikinci baskısında umarım. Bu kitap tam da şuanda insanlara umut verecek onları kendine getirecek, düşündürecek, tebessüm ettirecek, bazen gözlerinden bir iki damla gözyaşı döktürecek bir kitap ve anlatmaya çalıştığı, vermeye çalıştığı mesaj bu! İnsanlığa bir başkaldırı. İnsan olabilmek için, insanca yaşayabilme için.

Yeni çalışmalarınızdan bahseder misiniz?
Şuan da üç seriden oluşmasını planladığım, yine geçmişimle ilgili bilim-kurgu, fantastik, doğaüstü bilim-kurgu öğeleri taşıyan ve ilk roman çalışmam olan “ Yeni Bir Kanun Doğuyor” u yazıyorum. Sonra bir araştırma yürütüyorum kendi imkânlarımla. İlişkilerle ilgili ama bu A'dan Z'ye her şeyi konu alan bir araştırma. Şiir kitabım olacak, iki tiyatro eserim, bir veya iki senaryo çalışmam, kendi otobiyografim gibi edebiyat alanında her konuda eserlerim olacak aklım ve ömrüm yeterse. Önem sırasına ve insanların ihtiyaçlarına göre projelerimi gerçekleştireceğim.

Covid 19 salgını sizi nasıl etkiledi?
İyi değil!.. Neden? Çünkü kitap fuarları açılmıyor. Yayıncılar zarar görünce biz yazarlar da zarar görüyoruz. İmza günleri olmuyor, söyleşi yapamıyoruz. Ben emekliyim. Ek gelir kazanmak babında bunu yapsam bile ne kazanıyor ki Türkiye'de yazar bu da ayrı bir tartışma konusu. Ama her sektörde olduğu gibi bizim normalde içler acısı halimiz daha da beter oldu. Yani devletin bize tahsis ettiği bakanlığın bence kendi ülkesinin yazarlarını dinlemesi gerekiyor. Bu son yazdığım benim kendi fikrim tabii ki!.. Bu güzel sohbet için teşekkür ederim.

Devamını okumak için tıklayın!

BU KİTABI OKUYUP ANLAYAN KENDİ ÖZÜNE DÖNER

Yorum Yazma Kuralları

Yorumlar

İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR

İLGİLİ HABERLER

SON EKLENENLER

Servisler

İçerik

Kurumsal

Kategoriler