BEBELER
Beşiklerden birer, birer inen bebeler…
Ve;
Onları,
Ana rahminden çeken,
Ebeler..
Yıllar sonra,
Yaşam kavgasında,
Yer değiştirdiler…
Bebeler;
Hayatın
İçine
Girdiler…
Bebeler;
Gökkuşağının rengini,
Ebegömeci’nin adını,
Katran’ın
Misk’in
Tadını
Öğrendiler…
Bebeler;
Karınca yuvalarını,
Deniz tuzlarını,
Kilise çanlarını,
Her çağın,
Ölüm silahlarını,
Yaşam ilahlarını,
Dünyaya gelince,
Hayatın içine girince,
Gördüler…
Bebeler;
Yürüdüler……
Bebeler,
Büyüdüler….
Bebeler;
Aşkın şehvetini,
Yaşamın hevesini,
Ölümün kara nefesini,
Müzik gibi
Dinlediler…
Bebeler;
Çağların içinden zamanı çıkarıp,
Zaman şerbetini yapıp,
Aynı potada
Erittiler…
Ve…
Kana, kana
İçtiler...
Bebeler…!
Çok sonra,
Beşiklerden birer, birer,
İnen bebeler…
Ve…
Onları,
Ana rahminden çeken,
Ebeler…
Yaşam kavgasında
Yer değiştirdiler…
Hep,
Yer
Değiştirdiler…
M.YILMAZ PİR